In een tijd waarin er, als gevolg van de coronapandemie, helaas nauwelijks of geen actueel sportnieuws te melden valt, blikken we met oud-betrokkenen terug op memorabele momenten uit de geschiedenis van Dynamo Heren-1. Met hen kijken we terug naar bijzondere wedstrijden en/of behaalde titels.
Nieuw bij Piet Zoomers/D
In de zomer van 1995 arriveerde Toon Gerbrands in de Dynamohal aan de Morellenlaan, hij werd de opvolgers van Henk Wever die de twee seizoenen ervoor onder meer landskampioen was geworden. De lat lag dus hoog. “Ik maakte de overstap vanuit het vrouwenvolleybal, was voor mijn komst naar Apeldoorn trainer/coach van de meiden van Jong Oranje. Hoe ik dan bij Piet Zoomers/D ben terechtgekomen? Dat heb ik te danken aan Paul van Sliedrecht. Hij haalde mij over.”
Gerbrands werd op de bank geassisteerd door Adri de Wilde, die al meerdere jaren bij Heren-1 op de bank zat. De selectie bestond uit ervaring (o.a. Jeroen Bijl, Athur Vennik en Richard Schuil) en jonge talenten (o.a. Frank Denkers, Mike van de Goor en Erik Schuil). Willekeurig, zonder de andere spelers te kort te willen doen. Het was een mooi team!
Start van het seizoen
Omdat Piet Zoomers/D in 1995 dus landskampioen was geworden, werd het seizoen geopend met de wedstrijd om de nationale Supercup. Tegenstander was bekerwinnaar Alcom/Capelle. “De uitslag? Ik zou het niet meer weten”, zegt Gerbrands. “Maar mijn gevoel zegt 3-1, zonder grote problemen.”
Omdat Piet Zoomers/D het jaar ervoor dus kampioen was geworden had de ploeg zich geplaatst voor deelname aan het Europa Cup 1 toernooi. Daarin trof de ploeg Vildoga-Ventspils Nafta Riga. De voormalige Russen waren letterlijk en figuurlijk een maatje te groot. In Letland werd met 3-0 verloren, en in de Dynamohal wonnen ze ook de eerste set. Vervolgens maakten ze in de volgende sets voldoende punten om door te gaan, ondanks de 3-1 overwinning voor de thuisploeg. Toon Gerbrands en z’n mannen konden zich weer volledig concentreren op bekerwinst en titelprolongatie.
Prijzen
Zoals eigenlijk wel werd verwacht draaide Gerbrands & Co bovenaan mee in de strijd om de prijzen. De bekerfinale werd behaald en gewonnen. Ook deze keer moest Alcom/Capelle eraan geloven. De strijd om de landstitel ging destijds anders dan tegenwoordig. “Er was geen sprake van een play-off. Er werd gewoon een reguliere competitie gespeeld met aan het einde daarvan het logische landskampioenschap”, aldus Gerbrands. “Het volleybal was toentertijd sowieso anders. We hanteerden nog de ‘oude’ puntentelling: alleen het team dat aan service was kon scoren en we speelden maar tot de 15 punten. De ballen waren nog gewoon wit, we hadden geen libero, en de coach moest verplicht op de bank blijven zitten.” We kunnen het ons tegenwoordig nog nauwelijks voorstellen.
Piet Zoomers/D voldeed volledig aan de verwachtingen en draaide het hele seizoen mee bovenaan in de stand. En werd kampioen! “Het winnen van zowel supercup, beker en landstitel had voor mij een bijzonder betekenis. Het eerste jaar bij een nieuwe club en dan gelijk drie prijzen winnen. Ook mijn eerste prijzen… Waaraan ik terugdenk wanneer iemand mij vraagt naar het seizoen 1995/1996 is dan ook niet één moment, maar aan het winnen van die drie prijzen in één seizoen.”
Na twee seizoen Piet Zoomers/D vertrok Gerbrands uit Apeldoorn en werd bondscoach. In 2000 keerde hij weer terug in de Dynamohal, voor nog eens drie seizoenen Dynamo. Zijn laatste seizoen sloot hij af met winst van de Europese Top Teams Cup. Hierop komen we in een ander artikel terug wanneer we spreken met een andere hoofdrolspeler.
Piet Zoomers/D seizoen 1995/1996
Tekst: Teun Zijp