In een tijd waarin er, als gevolg van de coronapandemie, helaas nauwelijks of geen actueel sportnieuws te melden valt, blikken we met oud-betrokkenen terug op memorabele momenten uit de geschiedenis van Dynamo Heren-1. Met hen kijken we terug naar bijzondere wedstrijden en/of behaalde titels.
Kwalificatie Champions League
We schrijven het seizoen 1999/2000. Piet Zoomers/D is het jaar ervoor landskampioen geworden en mag meedoen in het kampioenenbal, aan de Champions League. In de tweede voorronde stroomt de ploeg in en moet het daarin opnemen tegen Mosjoen VBK uit Noorwegen. Het blijkt geen groot obstakel voor de Apeldoorners, de kampioen uit het hoge noorden heeft geen schijn van kans en krijgt twee keer (uit en thuis) kansloos met 3-0 op de broek. Dit betekent deelname aan het hoofdtoernooi. Anders dan tegenwoordig komt Piet Zoomers/D terecht in een poule bestaande uit acht teams. Tegen elke ploeg wordt één duel gespeeld. Onze mannen hebben het thuisvoordeel: ze spelen vier in Apeldoorn en moeten drie keer op voor een buitenlands avontuur.
Op 12 januari 2000 start het hoofdtoernooi. VfB Friedrichshafen komt vanuit Duitsland op puntenjacht naar Nederland. Het wordt een bijzonder spannende en dus aantrekkelijke wedstrijd. De Duitsers winnen met 1-3 maar de setstanden bewijzen dat de thuisploeg zeker niet kansloos was en is: 24-26, 22-25, 25-23, 22-25. Een week later staat de uitwedstrijd tegen Olympiakos Piraeus in Athene op het programma.
KL1575 naar Athene
“We reisden op dinsdag 18 januari ’s morgens vroeg, samen met de spelers, begeleidingsstaf en nog wat andere supporters van Piet Zoomers/D per trein naar Schiphol”, vertelt Hannie Ribbink. Zij is samen met haar echtgenoot Johan één van de veertien supporters die het team in Athene zullen ondersteunen. “Zoals gewoonlijk zorgde teammanager Frans de Jong ervoor dat alles en iedereen was ingecheckt bij de KLM-desk, waarna we richting de gate wandelden. Daar stond een fonkelnieuwe Boeing 737 genaamd ‘Eagle’ waarmee we naar Athene vlogen.”
Het vliegtuig zit niet vol, dus kunnen de spelers nog wat ‘verzitten’ om zich daarmee wat meer beenruimte te verschaffen. Wanneer iedereen z’n gordels heeft vastgegespt en het vliegtuig klaar lijkt om te vertrekken, meldt de gezagvoerder zich via de intercom met de mededeling dat het aantal startbanen vanwege harde wind beperkt is tot één, en dat het toestel om die reden pas zo’n 40 minuten later vanaf de gate zal vertrekken.
“We vertrokken uiteindelijk pas rond half elf. Inderdaad ruim een half uur later”, weet Hannie zich nog te herinneren. “Toen we al een tijdje in de lucht hingen klonk de stem van de vrouwelijke co-piloot door de intercom. Ze had goed nieuws voor ons. De harde wind die ons op Schiphol nog parten speelde zou nu in ons voordeel zijn. We hadden nu ‘wind mee’ en zouden de opgelopen vertraging wel weer inlopen. En daarom toch rond het geplande tijdstip in Griekenland arriveren.”
“We vertrokken te laat maar zouden de opgelopen vertraging wel weer inhalen”
De vlucht verloopt inderdaad prima. Totdat de Alpen opdoemen. Door de harde wind in combinatie met de hoge bergen komt het vliegtuig plotseling in hevige turbulentie terecht. “Van het ene op het andere schudde het toestel stevig heen en weer en op en neer. We schrokken ons rot! Niemand had ook maar iets zien aankomen, zelfs de piloten niet. We hadden net wat gegeten. De stewardessen reden net met hun karretjes door het gangpad om het afval op te halen, terwijl ze voorin al koffie en thee aan het inschenken waren. De karretjes stuiterden door het gangpad, de stewardessen hingen er half overheen om ze maar een beetje in bedwang te houden.”
Aan de andere kant van het gangpad zitten Han en Bea van Apeldoorn, ook zij maken deel uit van de supportersgroep. Bea heeft tijdens het eten haar gordel losgemaakt en wordt als gevolg van de turbulentie met bijbehorende luchtzakken uit haar stoel gelanceerd en stoot daarbij hard haar hoofd aan de bagagevakken die aan het plafond hangen. “Het was echt doodeng”, vertelt Hannie verder. “Ik ben voorover gaan zitten en heb diverse schietgebedjes gedaan. Het duurde al met al vijf tot tien minuten voordat het allerergste voorbij was en we allemaal weer iets rustiger adem konden halen en de ‘schade’ kon worden opgemaakt.”
Het gangpad ziet eruit als een slagveld. Overal liggen dienbladen en etenswaren en/of ligt verpakking waar het eten oorspronkelijk in gezeten heeft. Veel mensen die voorin het vliegtuig zitten hebben het niet ‘droog’ kunnen houden en zitten onder de drank die zojuist voor ze was ingeschonken. Hannie weet het nog goed. “Schuin achter ons zat een man in een kaki-kleurig pak. Hij had rode wijn besteld bij zijn eten. Zijn pak zat helemaal onder de rode wijn! Een stewardess kwam naar Bea en naar mij om te vragen hoe het met ons ging. We waren allebei uiteraard enorm geschrokken en voelden ons beide niet erg lekker. De stewardess nam ons mee naar voren, we mochten een tijdje bijkomen in de businessclass. Vanwege de turbulentie had de piloot in korte tijd het vliegtuig een paar kilometer moeten laten zakken. Geen prettig idee wanneer je net over de Alpen vliegt. Maar het schommelen, gelukkig niet meer zó hevig, ging nog wel door totdat we over de bergen waren. Pas daarna keerde de rust een beetje terug. De gezagvoerder had ons direct nadat het ergste achter de rug was al even vanuit de cockpit toegesproken, maar kwam zodra het weer veilig was ook nog even de cabine in. Hij bood zijn excuses aan (hoewel hij er helemaal niets aan kon doen), en vertelde ook flink te zijn geschrokken. Hij zei dit in zijn lange carrière als piloot nog nooit te hebben meegemaakt!”
“Het gangpad lijkt wel een slagveld vol met dienbladen en restanten van maaltijden”
De rest van de vlucht verliep zonder noemenswaardigheden. “Maar ik was echt wel blij toen we weer met beide benen op de vloer stonden.”
Athene
In de hectiek zou je bijna vergeten dat de vlucht naar Athene geen vakantievlucht was maar werd gemaakt vanwege een Champions League wedstrijd. “Natuurlijk hebben wij als supportersgroep in Athene aan ‘sight seeing’ gedaan. Dat betekent uiteraard een bezoek aan de berg Akropolis met daarop het beroemde ‘Parthenon’. En de wedstrijd? We wonnen de eerste set met minimaal verschi
l (23-25) en verloren de volgende twee sets (25-18 en 25-17). Set vier was enorm spannend maar wonnen we wel met 24-26. Nadat we zelfs een matchpoint tegen hadden gekregen! In de vijfde set komen we nog wel voor met 5-8 maar verliezen deze alsnog met 15-11.
‘The eagle has landed’
Op donderdag vertrekt Piet Zoomers/D met gevolg weer uit Griekenland. “We kwamen op de luchthaven aan bij de gate, en daar staat nota bene hetzelfde vliegtuig, de ‘Eagle’ (die naam vergeet ik nooit mee), ons weer op te wachten.” Hannie kan het zich nog herinneren alsof het de dag van gisteren was. “De piloot vertelde te hebben gehoord van onze turbulente heenreis, en zei dat dit vliegtuig vervolgens leeg naar Nederland was teruggevlogen en daar helemaal was gecontroleerd. Hij beloofde er alles aan te doen een herhaling van de heenreis te voorkomen. En hij hield woord: het was een relaxte terugreis.”
Tekst: Teun Zijp || Foto: Pavel Bencik
