Geschiedenis Draisma Dynamo
CVV Apeldoorn
Op 1 juli 1951 besloot de Christelijke Sportvereniging Apeldoorn tot het oprichten van een volleybaltak, die in 1959 een eigen leven ging leiden onder de naam CVVA (Christelijke Volleybal Vereniging Apeldoorn). De kleuren van de Apeldoornse vlag, bordeauxrood en geel, die de sportkleding van CSVA sierden, werden – zij het in een andere samenstelling – door CVVA overgenomen: de broek bordeauxrood en het shirt geel. Binnen 15 jaar groeide CVVA uit tot de grootste volleybalvereniging van Apeldoorn met een damesteam in de hoofdklasse en een herenteam in de eerste klasse. Bekende namen uit de CVVA-tijd zijn Hotse Brouwer (voorzitter), Wim Jonker (voorzitter TC), Wim Konijnenburg (‘het kanon van Heren 1’) en Reinier van Dijk.
CVV DES
CVVA zocht een manier om in Apeldoorn een volleybalbolwerk op te zetten en kwam in contact met een andere grootmacht in die tijd, CVV DES. De in Apeldoorn zeer bekende gymnastiekvereniging DES (Door Eendracht Sterk) had inmiddels net als CSV Apeldoorn, een volleybalafdeling onder de naam CVV DES. Verspreid over verschillende zaaltjes zocht CVV DES onder leiding van voorzitter Henk de Ruyter haar weg in de volleybalcompetitie. Met groot succes organiseerde CVV DES het jaarlijks terugkerende Hemelvaartdagtoernooi. In mei 1967 werd het toernooi een samenwerkingsverband tussen CVV DES en CVVA. De eerste stap naar een fusie werd toen al gezet. Behalve Henk de Ruyter zijn Henk Woudenberg en de broers Rienk en Henk van de Veer bekende namen uit de CVV DES-tijd.
Meer informatie over de heren van Draisma Dynamo?
VV Volley
De Apeldoornse volleybalvereniging VV Volley was een wel zeer kleine club. Zij bestond uit slechts een herenteam, dat door het spelen van een oefenwedstrijd dispensatie kreeg om in een hogere klasse te mogen volleyballen. Met haar ijzersterke herenteam wist VV Volley een plaats in de hoofdklasse te veroveren. Een probleem van de VV Volley, waar de spelers om de beurt voorzitter waren, was het geringe ledental en daardoor de smalle basis voor topvolleybal. Een fusie met een grote vereniging zou uitkomst kunnen bieden. Bekende namen uit de VV-Volley tijd zijn Hans Coldenhoff en Harry Veenbergen.
Dynamo
Op 1 juli 1967 werd de fusie tussen CVVA, CVV DES en VV Volley een feit. In de eerste uitgave van het clubblad Time Out, dat daarvoor al vijf jaar het clubblad van CVVA was geweest, schrijft voorzitter Henk de Ruyter: “Per 1 juli is de fusie tussen CVVA, DES en Volley een feit geworden. Het verheugt mij bijzonder dat vlak voor de fusie van CVVA en DES ook Volley tot deze fusie toegetreden is. De totstandkoming van deze fusie impliceert dat een stuk historie van de drie volleybalverenigingen in Apeldoorn afgesloten wordt en dat een nieuw stuk geschiedenis van de Christelijke Volleybalvereniging Dynamo begint, en deze geschiedenis zal door al onze leden mede bepaald worden……….. Door de fusie met Volley beschikt zowel Dynamo voor dames als voor heren over een plaats in de hoofdklasse en de overgangsklasse, en gezien het grote aantal jeugdspelers en de goede trainers waarover onze vereniging beschikt zijn nu alle voorwaarden aanwezig om binnen enkele jaren in Apeldoorn topvolleybal te realiseren.”
Behalve met het realiseren van topvolleybal in Apeldoorn had men met deze fusie ook nog twee andere doelen voor ogen:
- Het zorgdragen voor een betere begeleiding voor het jeugdvolleybal
- Het scheppen van betere mogelijkheden tot het beoefenen van het recreatieve volleybal
Dynamohal
Omdat de volleyballers van VV Dynamo (de letter C was inmiddels uit de clubnaam verwijderd omdat er ook wedstrijden op zondag werden gespeeld) niet over een eigen accommodatie beschikten werd er die jaren getraind in diverse gemeentelijke sporthalletjes, verspreid over heel Apeldoorn. De competitiewedstrijden werden uitgevochten in het gymzaaltje van het stedelijk Gymnasium. Dit veel te kleine zaaltje werd het strijdtoneel van wedstrijden die door het publiek vanuit de wandrekken, als ‘hingen zij tegen de muur gekleefd’, werden bekeken. Het spreekt vanzelf dat de sterren van weleer vooral werden toegejuicht en -geschreeuwd, aangezien het applaudisseren in een wankel wandrekje gevaarlijke situaties kon opleveren. Met het gereedkomen van de sporthal in Apeldoorn-Zuid werd de overstap gemaakt naar deze nieuwe locatie.
Toch bleef er bij de vereniging nog altijd een behoefte aanwezig om te kunnen beschikken over een eigen accommodatie. In de tweede helft van de jaren zeventig ging deze wens dan eindelijk in vervulling. Met hulp van meer dan honderd leden die zich als vrijwilliger hadden aangemeld werd aan de Morellenlaan gestart met de bouw van de eigen Dynamohal, die op 11 november 1977 feestelijk kon worden geopend door Prinses Margriet. De groei van de club zorgde ervoor dat uitbreiding van de Dynamohal noodzakelijk was. De hal werd, opnieuw met de inzet van vele vrijwilligers, uitgebreid met een derde speelveld, dat in oktober 1985 door de loco-burgemeester officieel werd geopend.
Meer informatie over de dames van SV Dynamo?
Piet Zoomers/D
“Sport is leuk, is interessant, is gezond, maar mag niet te veel moeite en geld kosten voor de maatschappij. Onze overheid heeft nooit uitgeblonken in het onderkennen van het grote belang van de sport. Dat hier dus een gigantische taak voor de sportverenigingen ligt is duidelijk. De sportverenigingen krijgen onvoldoende de ruimte. (…) Het is zonneklaar dat in de huidige Nederlandse maatschappijstructuur de topsport zonder sponsors niet kan functioneren. Sportsponsoring is onontbeerlijk en gelukkig zijn er veel bedrijven in Nederland die inzien dat, naast moreel-maatschappelijke verantwoordelijkheid, hier grote communicatiekansen liggen”, zo sprak de toenmalige voorzitter Wim Jonker op 19 september 1986 tijdens de perspresentatie.
Gezien de ambities van de club was het noodzakelijk op zoek te gaan naar financiële ondersteuning, om zo de sportieve dromen te laten uitkomen. En die ondersteuning werd gevonden. Tijdens de eerdergenoemde perspresentatie werden niet alleen het eerste dames- en herenteam voor het seizoen ‘86-‘87 officieel gepresenteerd, maar werden ook de handtekeningen gezet onder een driejarig sponsorcontract tussen SV Dynamo en kledinggigant Piet Zoomers. Vanaf dat moment werd de naam van de volleybalvereniging ook gewijzigd in PZ Dynamo, en later in Piet Zoomers/D. Dat vereniging en hoofdsponsor na ruim twintig jaar nog altijd aan elkaar verbonden zijn komt waarschijnlijk doordat ze dezelfde (internationale) ambities uitdragen.
Was de slogan van het kledingbedrijf uit Wilp eind jaren tachtig nog: “Piet Zoomers, Het profiel in mode”, twee decennia later is de slogan inmiddels gewijzigd in: “Piet Zoomers, De Wereld van Mode”. Voor de volleybalclub geldt in feite hetzelfde. Het mannenteam rammelde eind jaren tachtig voor het eerst aan de poort van de volleybal-eredivisie, zo’n twintig jaar later beschikt het team over elf landstitels, zeven nationale bekers en zeven nationale supercups. En ook internationaal spreekt de club een woordje mee. Sinds het seizoen 1991-’92 nam Piet Zoomers/D onafgebroken deel aan internationale competities, met als absolute hoogtepunt het organiseren en winnen van de Final Four van de Europese Top Teams Cup op 16 maart 2003.
In 2010 speelt Draisma Dynamo, zoals heren 1 dat seizoen aan de competitie deelneemt, opnieuw een bijzonder Europacupduel. Op 24 november speelt de ploeg in eigen huis de honderdste (!) Europese wedstrijd. Rond het duel worden allerlei activiteiten georganiseerd, en alle spelers die ooit internationale wedstrijden voor de club speelden werden hierbij uitgenodigd.
Twee seizoenen later komt er een eind aan 22 jaar Europees volleybal doordat de ploeg in het seizoen 2011-‘12 slechts als vierde eindigt in de eredivisie.
Ook de overige volleybalteams van Piet Zoomers/D, van jong tot oud, presteren naar behoren, gezien de titels die jaarlijks in de verschillende nationale competities worden binnengehaald. Nadat de club aan het begin van de 21e als breedtesport vertegenwoordigd zijn binnen de vereniging, volgen enkele jaren later de eerste resultaten van dit beleid. Als gevolg van de goede resultaten tijdens de nationale open clubkampioenschappen ontvangt Piet Zoomers/D in 2008, 2009, 2010 en ook in 2011 de Jaap van Kasteel-beker, de prijs voor de beste volleybalvereniging van Nederland bij de jeugd. In 2011 keert het 1e hoogste niveau in Nederland. De jonge, onervaren ploeg waarin verschillende speelsters uit eigen jeugd zijn opgenomen weet zich echter te handhaven in de eredivisie.
Internationale toernooien
Wie aan een kersttoernooi denkt, denkt aan het Dynamo-toernooi tussen Kerst en Oud & Nieuw. Vele jaren organiseerde de club het toernooi, waaraan nationale ploegen van over de gehele wereld ‘acte de presence’ gaven in sporthal ‘Zuiderpark’ en de laatste jaren in de ‘Americahal’. Bij vele volleyballiefhebbers staat de afschuwelijke beenbreuk van de Nederlandse international Brecht Rodenburg tijdens dit toernooi nog op het netvlies. Begin jaren negentig wordt besloten dat het organiseren van een dergelijk groot toernooi niet meer mogelijk is en gaat het toernooi ter ziele. Het ontstane gat in die decemberperiode wordt echter direct opgevuld vanuit de vereniging door een (internationaal) jeugdtoernooi te organiseren. Gedurende drie dagen toont de volleybaljeugd uit Nederland en diverse buitenlanden zijn/haar kwaliteiten.
Afscheid
Tijdens de opening van het derde veld van de Dynamohal maakte de toenmalige voorzitter Wim Jonker volgens de Nieuwe Apeldoornse Courant ‘gebruik van de gelegenheid om nog eens de schreeuwende behoefte aan een evenementenhal in Apeldoorn aan de gemeentelijke “VIP’s” kenbaar te maken’: “Het zit ons hoog. Hopelijk komt er snel verandering. Wij hopen dat de waarde van het internationale volleybaltoernooi – overal op de wereld wordt gesproken over het Apeldoorn-toernooi – bij ons terugkomt in de vorm van een betere accommodatie.” Dit blijken vele jaren later legendarische woorden.
Door de groei van de vereniging is de Dynamohal eigenlijk te klein geworden, en ook de ontwikkelingen in het topvolleybal vragen om een grotere accommodatie met bovendien meer mogelijkheden. Uit onderzoeken blijkt dat uitbreiding van de Dynamohal niet mogelijk is. Na diverse bewogen en soms emotionele algemene ledenvergaderingen wordt aan het begin van de nieuwe eeuw het besluit genomen te zullen verhuizen naar het te bouwen Omnisportcentrum.
Op 1 en 2 juni 2007 neemt de club na dertig jaar feestelijk afscheid van de Dynamohal middels een groot jubileumfeest. Maar er zijn meerdere redenen voor een groot feest: de club viert niet alleen drie decennia Dynamohal, maar tegelijkertijd ook het negende lustrum van clubblad de ‘Time Out’, het 40-jarig bestaan van de vereniging, en het feit dat Piet Zoomers twintig jaar (eigenlijk is al het 21 jaar) hoofdsponsor van de club is. Hoogtepunten van damesteam van SV Dynamo na dertien jaar afwezigheid terug op het Clubhistorie Dynamo – Piet Zoomers/D, Apeldoorn de festiviteiten zijn de wedstrijden tussen oud-speelsters van dames 1 en oud-spelers van het eerste herenteam, en de emotionele huldiging van ‘de club van 40’, zestien mannen en vrouwen die al Dynamolid zijn sinds de oprichting van de club.
Veranderingen
Vanaf oktober 2007 speelt het eerste herenteam z’n competitiewedstrijden in de topsporthal van ‘Omnisport Apeldoorn’, eind januari 2008 volgt de vereniging. Vanaf dat moment trainen en spelen alle teams in het nieuwe sportcomplex en wordt eveneens een eigen clubhuis, het Dynamo Café, in gebruik genomen. Helemaal afscheid genomen van de Dynamohal wordt er niet (sommige teams trainen er nog af en toe), al worden de rode letters “DYNAMOHAL” wel door de nieuwe eigenaar, de gemeente Apeldoorn, van de gevel verwijderd. Ter herinnering ontvangt de club van de gemeente de letters, die vervolgens een plekje krijgen in het Dynamo Café.
Begin 2008 laat hoofdsponsor Piet Zoomers weten medio 2009 de sponsoring van de club te zullen staken. De stichting topvolleybal Dynamo gaat naarstig op zoek naar een nieuwe hoofdsponsor, maar deze wordt, mede door de economische recessie niet direct gevonden. Tijdens het seizoen 2008-2009 prijkt de naam van het kledingbedrijf uit Wilp al niet meer op het shirt, en een jaar later verdwijnt de naam van de hoofdsponsor ook uit de clubnaam. De club gaat weer door het leven als SV DYNAMO.
Het derde afscheid in korte tijd is het ophouden van het bestaan van clubblad de ‘Time Out’. De moderne techniek (internet) zorgt voor een snellere communicatie, waardoor de functie van de ‘Time Out’ overbodig wordt. In 2009 besluit het bestuur ‘de stekker eruit te trekken’.
Nieuwe start
Na de vele veranderingen maakt de club op veel fronten een nieuwe start. Er vinden diverse mutaties plaats in de besturen van de Stichting Topvolleybal Dynamo, de volleybalvereniging SV Dynamo en businessclub Vrienden van Dynamo. Ook de gevolgen van de economische crisis laten hun sporen na. Ondanks dat krijgt het eerste herenteam een nieuwe hoofdsponsor en neemt onder de naam Draisma Dynamo deel aan de Nederlandse eredivisie. Na een afwezigheid van ruim tien jaar mag op uitnodiging van de Nevobo ook Dames-1 weer uitkomen op het hoogste niveau. Helaas komt daaraan na drie seizoenen al weer een einde. Het team opereert sinds 1 januari 2014 wel weer onder de vleugels van de Stichting Topvolleybal Dynamo.
De vereniging kent ook successen. In 2008, 2009, 2010 en 2011 wordt SV Dynamo uitgeroepen tot de volleybalclub met de beste jeugdopleiding van Nederland en ontvangt daarvoor de Jaap van Kasteel Trofee.