In een tijd waarin er, als gevolg van de coronapandemie, helaas nauwelijks of geen actueel sportnieuws te melden valt, blikken we met oud-betrokkenen terug op memorabele momenten uit de geschiedenis van Dynamo Heren-1. Met hen kijken we terug naar bijzondere wedstrijden en/of behaalde titels.
Dynamohal
Een week later, kwam Galatasaray SK naar Apeldoorn voor de return. “Zaterdag 8 november. De Dynamohal aan de Morellenlaan zat afgeladen vol, er kon werkelijk niemand meer bij. De hal zat niet alleen vol met Dynamofans, maar er zat ook een grote groep Turken op de tribune. Uiteraard waren en/of werden dat supporters van onze tegenstander. Het werd écht een wedstrijd om nooit meer te vergeten! Er heerste een sfeer van heb ik jou daar”, kijkt Janssen daar met mooie herinneringen op terug. “De temperatuur in de bomvolle hal steeg van minuut tot minuut!”
Uitstekende start
Janssen kan zich de wedstrijd nog goed herinneren. “Wij als PZ Dynamo denderden uit de startblokken. Galatasaray had werkelijk niets in te brengen, we speelden fantastisch! In ‘no time’ stonden we met 2-0 voor. De eerste set wonnen we met 15-3, de tweede set met 15-5. Het enige dat wij nog moesten doen was ook de derde set winnend af te sluiten. Het maakte niet uit met welke cijfers omdat we in Istanbul 24 punten hadden gescoord. En Galatasaray zou, wanneer wij ook de derde set zouden winnen, nooit op een totaal van 24 punten of meer kunnen komen. Dus in dat geval zouden wij dóór zijn. Destijds kenden we nog geen ‘golden set’, vandaar.”
De aanvoerder weet nog dat het in de derde set een heel stuk moeilijker ging. “Er werd geknokt voor wat we waard waren, maar het ging behoorlijk wat moeizamer dan in de voorgaande twee sets. Tegen het einde van de derde set stond het 13-13. Nou moet je weten dat de puntentelling destijds heel anders was dan tegenwoordig. Alle sets werden toen nog gespeeld tot de 15 punten, en je kon alleen maar een punt scoren wanneer je aan de opslag was.”
Ontknoping
“De spanning was aan het einde van de set om te snijden, de wedstrijd was tot een absoluut kookpunt gekomen. Alle toeschouwers zaten ongetwijfeld met samengeknepen billen op de tribune. Galatasaray kwam aan service en scoorde 13-14. Helaas zagen we geen kans meer om de stand nog om te buigen: we verloren de set met 13-15.”
Door dit setverlies was de weg naar het behalen van de volgende ronde in Europa plotseling geblokkeerd. De verloren set kostte PZ Dynamo de kop. “Alleen om een eindstand van de wedstrijd te bepalen werd er nog een vierde set gespeeld. Die wonnen we nog wel, maar dat was slechts voor de statistieken.”
Teleurgesteld maar trots
Janssen kan zich de sfeer na afloop nog enorm goed herinneren. “We waren ontzettend teleurgesteld. Vooral omdat we er zó dichtbij waren. Maar ja, dat is topsport”, relativeerde hij toen en doet hij dat 34 jaar later nog steeds. “Toch konden we terugkijken op een ontzettend mooie ervaring die ze ons nooit meer afnemen. En dat kunnen nog steeds. Dit is een herinnering die altijd zal blijven bestaan als ….. onze eerste Europacupwedstrijd van Dynamo!”
Jaren later
Het duurde vervolgens vijf jaar voordat er weer Europees topvolleybal in Apeldoorn werd gespeeld. In het seizoen 1991/1992 mocht kersvers landskampioen Piet Zoomers/D deelnemen aan het Europacup 1 toernooi en wist daarin wél de volgende ronde te bereiken.
Wat de mannen van PZ Dynamo destijds niet konden vermoeden is dat het eerste herenteam van Dynamo anno 2020 nog altijd een vertrouwd gezicht is binnen Europa. Dit jaar nam de club voor het dertigste (!) seizoen deel aan een Europacuptoernooi en speelde daarin inmiddels 134 internationale wedstrijden.
PZ Dynamo 1986-1987
(staand v.l.n.r.): Abe Meininger (trainer/coach), Henk Bosschaart (assistent), #2 – Karst Benus (diagonaalaanvaller), #5 – Edwin Benne (diagonaalaanvaller), #9 – Redbad Strikwerda (hoofdblokkeerder), #10 – Steven Overmaat (hoofdblokkeerder), Joop Wijker (verzorger), Jan Willem Muller (teammanager), Rob van den Berg (verzorger); (zittend v.l.n.r.): #6 – Oscar Erken (passer/loper), #4 – Jeroen Bijl (passer/loper), #7 – Erik Noordijk (spelverdeler), #3 – Hans Burghart (hoofdblokkeerder), #1 – Eric Janssen (passer/loper & captain), #8 – Norbert Meijer (spelverdeler); niet op de foto: #11 – Ron van Dijk (hoofdblokkeerder)