Barnevelders staan bekend als een trots en eigenzinnig ras. Cas Abraham wordt er dan ook niet kippig van dat het tot dusverre niet helemaal loopt zoals hijzelf zou willen. De 19-jarige nieuweling in de Draisma Dynamo-selectie blijft onder alle omstandigheden onverstoorbaar. “Ik heb mezelf nog niet laten zien. Maar dat komt nog wel. Daar ben ik absoluut niet bang voor.”
Wat de uit Barneveld afkomstige passer/loper volleyballend in huis heeft, showde hij afgelopen zomer op het Europees Kampioenschap voor spelers onder 20 jaar. Op het in Nederland gehouden toernooi behoorde Abraham tot de uitblinkers van het Jong Oranje-team dat zich verrassend naar een vierde plaats sloeg.
“Een hoogtepuntje”, noemt Abraham het optreden van het Nederlands team en zichzelf in Ede en Den Haag. “De verwachtingen waren bescheiden. Ons doel vooraf was om bij de Top-6 te komen. Maar we hebben onszelf verbaasd. We schrokken van onze eigen kwaliteit. Ik heb de beelden al vaak teruggekeken. Dan voel ik het kippenvel weer opkomen.”
Het verwonderde weinig dat kleine Cas zich al bij de mini’s deed gelden aan het net. Het kereltje volgde het voorbeeld van enkele familieleden, die verdienstelijk tegen de bal sloegen bij de plaatselijke grootmacht SSS. Zijn tante Cisca droeg in het verleden zelfs korte tijd het shirt van Dynamo. “Ik wilde altijd als mijn vader zijn. Ik denk dat me dat wel redelijk gelukt is. Hij heeft in de Topdivisie gespeeld. Ik ben dus al beter dan mijn vader”, lacht hij.
Op zijn zestiende verhuisde het SSS-talent naar Papendal. Bij het TalentTeam maakte Abraham er sindsdien nóg serieuzer werk van om zijn volleybalskills verder te ontplooien. “Na Jeugd-Oranje sprak Niels Plinck mij erop aan of ik intern wilde. Mijn ouders wezen me erop dat mijn leven daardoor anders zou worden. Ze zeiden: houd er rekening mee dat het zwaar wordt. Ik dacht: ik wil volleyballen. Ik heb ook nooit iets gehad van ‘dat trek ik niet’. In die drie jaar op Papendal heb ik ontzettend veel geleerd. Ik ben fysiek sterker geworden en volwassener.”
De Jong Oranje-international beschouwt Draisma Dynamo als een logische vervolgstap in zijn volleybalcarrière. “Voor mijn gevoel was ik klaar bij het TalentTeam. Ik ben met alle clubs van de Top-3 in gesprek geweest. Ook met Lycurgus en Orion. De trainer is beslissend geweest in mijn keuze voor Dynamo. Ik heb er nog totaal geen spijt van gehad”, verklaart Abraham dat hij steeds beter ingeburgerd raakt in de Draisma Dynamo Arena.
Abraham weet inmiddels waar hij in Apeldoorn de mosterd moet halen… Hij is zich tegelijkertijd goed bewust van dat het publiek nog te weinig heeft kunnen genieten van de Cas Abraham die in juli op het EK onder 20 de sterren van de hemel speelde. Het moet beter, weet hij. En dat gaat ook gebeuren, stelt hij onomwonden. Cas Abraham blijft overtuigd van zijn eigen kwaliteiten. “Het is tot nu toe een soort opstartseizoen. Ik ben in een andere omgeving terecht gekomen. Dat is wennen. Ik moet nu mezelf weer vinden. Dat komt allemaal vanzelf. Daar twijfel ik niet aan. Het talent kan niet ineens weg zijn”, klinkt het vastberaden.
De zelfverzekerde Barnevelder verwacht dat hijzelf en de ploeg in het huidige seizoen nog veel moois zullen laten zien. Abraham is vol overtuiging dat de Draisma Dynamo-equipe in de aanloop naar de play-offs stukje bij beetje naar de benodigde vorm toegroeit om een rol van betekenis te kunnen spelen in de titelstrijd. “Ik heb er ontzettend veel vertrouwen in dat wij een goed jaar gaan draaien. Er staat gewoon een goed en hecht team. We houden elkaar flink scherp en kunnen elkaar goed helpen in het spel. Het kan nog een stuk beter, maar er zit al een groot verschil in met hoe het aan het begin van de voorbereiding ging.”
Het zegt hem weinig dat de fijnafstemming zo vroeg in het seizoen nog niet optimaal is. “Die eerste wedstrijd tegen Orion speelden wij onder ons niveau. Op de training is het tien keer beter dan wat wij op die avond lieten zien. Als wij ons niveau halen, dan gaan we eroverheen. Tegen Zaanstad of VoCASA weet je dat wij meer kwaliteit hebben. Toch is het juist tegen zulke tegenstanders vaak heel moeilijk spelen. Om het knopje om te zetten, is soms best wel lastig.”
Abraham maakt er geen geheim van in de toekomst zijn grenzen verder te willen verleggen. Hij hoopt ooit de stap te maken naar een sterke buitenlandse competitie. Hij doet het op zijn eigen manier, laat zich op de uitgestippelde route door niets en niemand het hoofd op hol brengen. “Ik ben nog jong. Ik wil het rustig opbouwen en mezelf in de kijker spelen.”
Tussentijdse dipjes maken hem alleen maar sterker en strijdvaardiger. Niemand hoeft zich zorgen te maken dat hij niet slaagt bij Draisma Dynamo. “Ik ben er absoluut niet bang voor.” Met een knipoog voegt hij er aan toe: “De enigen die bang moeten worden, zijn onze tegenstanders…”