Gelukkig kon de thuiswedstrijd tegen VC Sneek D2 in de derde speelronde gewoon doorgaan en verloopt onze competitie nog gewoon volgens schema.
Echter door de aangescherpte maatregelen was het publiek verplicht om de wedstrijd via onze livestream, met de stand voortdurend duidelijk in beeld gebracht, te volgen. De focus was goed, de opdrachten waren duidelijk en ook het gevoel bleek bij navraag positief. Klaar om aan ons zelf te laten zien dat de ‘misser’ van vorige week meer een uitzondering dan de regel was. Na twee gewonnen sets (25-21 en 25-16) was de impact van een ernstige vingerblessure groot en werd de voorsprong aan het einde alsnog weggegeven (22-25). Het herstel was groots en met 25-20 was een 3-1 overwinning en het maximale aantal punten een feit. Toch betekent deze blessure opnieuw een tegenslag, maar de breedte van de selectie zal dit opnieuw op moeten kunnen vangen.
De week van de scheidsrechter
Na de Nationale Sportweek was het weer eens tijd om de arbitrage te waarderen. Eigenlijk bijzonder dat daarvoor de Week van de scheidsrechter nodig is, maar dat is wel het moment dat je als team de (bege)leiders van het spel zonder vermoeden van omkoping kunt trakteren op chocolade, wijn of andere lekkernijen. Niet zelden wordt het verlies van een punt of zelfs een wedstrijd toegeschreven aan de onkunde of partijdigheid van dit ‘blauwe korps’. Terecht of onterecht, de kwaliteit ervan is niet altijd even goed en @Nevovo door de uitsluiting van lijnrechters is het er gewoonweg niet eenvoudiger op geworden. De eerste scheidsrechter Marijn Tekstra en Arie Schets als assistent hebben laten zien dat er ook uitzonderingen zijn. Er was geen twijfel te bespeuren bij het nemen van beslissingen en van invloed op het spelverloop waren ze nooit. Enige ‘minpunt’ is het te harde fluitsignaal bij het begin en afloop van de rally. Laten we hopen dat de maatregelen niet strenger worden en we na #spelenzonderpubliek nog #spelenzonderscheidsrechters krijgen.
Goed spel
Vanaf het eerste fluitsignaal lieten we in het veld zien dat het maken van afspraken en het spelen met overtuiging onze vertaling van het plan was. Samen met het enthousiasme buiten het veld zat de sfeer er goed in. We kregen geen punt cadeau en Sneek liet zien over voldoende talent en ervaring te beschikken om er een echte wedstrijd van te maken. Na de eerste set (25-21) was het verzet van het uitspelende team even gebroken. Het verschil in set 2 werd nu niet alleen in de rally, maar ook aan opslag gemaakt. Met iets meer servicedruk werd de stabiele passlijn ontregeld en werd bijna iedere kans gemaakt (25-16). Ook in de derde set leek er nauwelijks tot geen probleem te zijn (we stonden immers steeds meerdere punten voor) en waren we op weg naar een klinkende overwinning. Een ernstige blessure had zoveel impact dat we ‘vergaten’ bij de les te blijven. Het sluwe Sneek ging er vervolgens met de setwinst vandoor (22-25). Het herstel na deze enorme tegenslag was groots. Het ‘vernieuwde’ team stond er weer helemaal met 25-20 werd de vierde set en de overwinning binnengesleept.
Vingerblessure
Helaas hebben we opnieuw te kampen met een, naar zich laat zien, ernstige blessure. Bij een blokkeeractie is sowieso de wijsvinger van middenspeelster Heleen van der Heijden gebroken. Wie komende week haar ‘nummer 10’ inneemt, is nog zoeken. Hoe spoedig ze hiervan herstelt en weer wedstrijdfit is, zal in de komende periode duidelijk worden.
Volgende week: Donitas
Op zaterdag 10 oktober hopen we naar Groningen af te mogen reizen om het in de late avond (vanaf 19.30 uur) op te nemen tegen Donitas D1. Het is de wedstrijd waar vorig jaar echt naar uitgekeken werd. Of de wedstrijd dan opnieuw thuis te volgen is, is nu nog niet bekend. Houd hiervoor de social media-accounts in de gaten.
Tekst: Jorg Radstake
Fotografie: Peter Donderwinkel