Het was niet onze week

Na de euforie van het behalen van de 1/8 finale van de Nationale Beker vorig weekend kwamen we terecht in een week van.. ehh tja. Misschien was deze week wel het beste te beschrijven als onze herfstvakantie, we waren er even niet. Het begon al met de maandag waarop een aantal speelsters de nodige rust kregen na de 9 sets van zaterdag. Op dinsdag kwam Matilde niet verder dan Arnhem (dankjewel NS, #allesbehalveVROEM), had Eva verplichtingen voor haar studie en Joyce lag ziek op bed. Op donderdag bijna compleet, maar Joyce nog ziek op bed. Susan was jaloers op de kromme pink van Lynn en dacht laat ik hetzelfde doen met mijn duim. Einde training, maar bij de wedstrijd wel een sexy blauw tapeje eromheen. De hele week geen training volledig en elke training eerder gestopt, we waren vergeten om ons niveau in de tas te stoppen in Huizen en mee te nemen naar Apeldoorn.
Dan wedstrijd twee tegen de kaasmeisjes uit Huizen in 8 dagen tijd. Waar we vorige week een stroeve start konden omzetten in een fantastisch slot bleef het deze hele wedstrijd stroef en eindigden we in onze 5evijfsetter in 8 wedstrijden.
De eerste set een flitsende start op de service van Heleen en bij 10-5 de eerste time-out voor PDK. En toen was het bij ons ook wel klaar want in no-time zette Huizen 13-18 op het telbord. Joyce en Susan kwamen in het veld en daarna begonnen we wel weer te spelen, maar die achterstand kregen we niet meer weg 19-25.
Set 2 weer die flitsende start waarbij wij miraculeus het hele systeem aan de praat kregen en bij 13-6 nam Huizen al zijn 2etime-out. Op dat moment stond bij ons de teller al op 6 killblocks en had joyce er al 3 hard naar de grond gewerkt en was het weer Heleen die 7x op rij stond te serveren. Huizen kreeg het niet voor elkaar deze set en wij lieten zien waarom we vorige week wonnen. Servicedruk en killblocks. De set geëindigd zoals het moet, met een harde bal van Joyce. 25-17 en weer 1-1 in sets. 8 killblocks en 6 scores van Joyce maakten het verschil.
In set 3 begon voor ons al de verlenging. De swing eruit en nu was het Lynn die met haar aanval de eerste 5 punten voor ons op het scorebord zette. Op dat moment stonden we alleen al 6-10 achter. De dubbele wissel met Sam en Suus sleepte ons door de set maar de achterstand bleef altijd 2-3 punten. Tot op 19-22 Lisanne aan service kwam en de set omkeerde en ons op setpoint zette: 24-22. Joyce vond 2 setpoints overdreven veel en vergooit de eerste bovenhands buiten de lijnen. Ach ze was ziek (geweest) . Het tweede setpoint was wel raak en hier was het vooral de hoge foutenlast van Huizen en 16 eigen aanvalspunten die de set in ons voordeel kantelde. 2-1 voorsprong en nu afmaken.
Afmaken blijkt alleen niet echt ons ding. De start was goed en 2 aces van Sjon maakten 10-8. En toen begon Huizen te doen wat ze in de eerste set ook deden. Slim scoren. Ze pakten een voorsprong van 5 punten op 13-18. Op zo’n achterstand kunnen wij alleen altijd net wat extra’s en op de service van Sjon konden we er gewoon weer 18-18 van maken. Dan is er meteen te weinig spanning voor ons om te presteren dus lieten we Huizen maar weer uitlopen naar 21-24. En daar was onze redder in nood uit set 3 weer aan service en Lisanne maakte er met een ace 24-24 van. Michael was door al zijn wissels heen en Lianne bleef verdwaald als midden aan het net staan. Heeft ze dat ook een keer meegemaakt. Het eerste setpoint was voor Huizen en die sloegen ze ook keihard binnen. 24-26 en weer een vijfde set. We halen wel het maximale uit onze contributie en voor het publiek is het ook wel leuk denk ik.
Alsof een vijfde set niet spannend genoeg is gaven we Huizen alvast een kleine voorsprong 0-5, oeps? Dan komt weer dat moment dat wij ook ons best doen en op 7-8 de wissel van kant en even later staat het gewoon 10-10. Niks aan de hand. Wat er daarna gebeurde weet ik niet precies. Ik stond te vloeken en te tieren langs de kant. Laten we maar zeggen dat ik niet geheel content was met de combinatie van lijnrechter en de eerste scheidsrechter. Maargoed dat was Huizen ook niet. Met 12-15 de winst naar Huizen en voor ons als troost weer dat ene puntje.
Een hele matige wedstrijd waarin we vooral passend te veel hebben laten liggen. Kotsmisselijk een wedstrijd spelen als libero werkt dan ook niet mee. Had ik al gezegd dat het niet onze week was? Onze hoeken deden wel een hoop schade bij Huizen (Joyce 19pt, Lynn 17pt, Heleen 16pt). Als we iets hebben bewezen dit seizoen is dat we als team heel hecht zijn en met elkaar hier sterker uit gaan komen. Dat mogen we volgende week laten zien in Groningen wanneer wij aantreden tegen koploper Donitas.

Ontvang een melding bij nieuwe berichten

Wij beschermen je privacy en delen je persoonsgegevens uitsluitend met derden die deze service mogelijk maken. Lees onze privacyverklaring.