Jelle Bosma gaat dit seizoen andermaal door het leven als de Benjamin in de selectie van Draisma Dynamo. Op 8 maart vierde de getalenteerde middenaanvaller zijn 21e verjaardag. Een wezenlijk verschil met het kampioensjaar 2023, dat hij door fysieke ongemakken grotendeels langs de zijlijn beleefde, is dat hij zijn kwaliteiten inmiddels steeds vaker ín het veld mag showen.
De krachttrainingen die hij volgt bij Maikel van Zeist missen hun uitwerking niet op Bosma. “Vorig jaar zat ik veel bij de fysio. Toen ik daarmee klaar was, zei Maikel dat hij me best wilde helpen. Die eerste keer dat ik bij hem de schuur inging, ben ik echt helemaal naar de getver gegaan. Toen we gingen squatten piepte en kraakte alles. Hemelsbreed woon ik misschien twee kilometer bij hem vandaan. Ik was op de fiets gekomen. Ik ben lopend weer naar huis gegaan. De eerste vier weken voelde ik me slecht. Inmiddels gaat het qua uithoudingsvermogen veel beter”, vertelt het lijdend voorwerp dat hij er veel baat bij heeft hoe zijn ervaren ploeggenoot hem afbeult.
De nuchtere Bosma beseft dat het niet vanzelf aan komt waaien. Wil hij zich als volleyballer blijven verbeteren, dan vergt dat veel lichamelijke arbeid. “Conditietraining is niet leuk, maar het moet wel gebeuren. Die trainingen bij Maikel duren wat langer, maar je bent er wel heel specifiek bezig. Voor mij werkt dat goed. Kijk naar Maikel zelf. Je kan niet zeggen dat hij niet fit is. Ik wil die trainingen graag blijven volgen. Met m’n knie gaat het ook best goed. Dat vrolijkt wel op. In je hoofd is dat prettig.”
Ook op de dagelijkse teamtrainingen gaat hij er stevig tegenaan. De aanwezigheid van tal van gelouterde spelers werkt stimulerend. “Ik ervaar de trainingen altijd als zwaarder dan een wedstrijd. Je krijgt niet de kans om de kantjes eraf te lopen. Jongens als Maikel of Freek de Weijer zeggen waar het op staat. Het gaat er feller aan toe dan vorig jaar. Ik vind dat wel prettig. Zij hebben al veel meegemaakt. Wie ben ik om daar met m’n 21-jarige kop tegenin te gaan?” 
Hij voelt het vertrouwen van coach Redbad Strikwerda, is dankbaar dat hij zijn kunnen steeds vaker in wedstrijden mag tonen. “Aan het ritme van veel spelen, daar heb ik wel weer moeten wennen. Ik zie wel wat er gebeurt. Alles wat ik mag spelen, is mooi meegenomen. Zodat een week van trainen ook beloond wordt. Ik ben al lang blij dát ik wat meer kan spelen. Fysiek gaat het prima. De afgelopen weken voel ik me best wel fit. Dat is een wereld van verschil met vorig jaar.” 
De vijf sets die hij onlangs in de met de 3-2 gewonnen topper in Doetinchem bij Active Living Orion binnen de lijnen stond vormden een bevestiging van dat hij op de goede weg is. “Orion was mijn eerste serieuze topwedstrijd. Omdat Maikel niet helemaal fit was voelde ik al aankomen dat ik weleens kon gaan spelen. Zo kon ik me er al een beetje op instellen. Meer dan m’n uiterste best kan je niet doen. Die eerste twee sets ging het niet best. Het leek erop dat we al gauw weer naar huis konden. Ik heb niet eens doorgehad dat zij op matchpoint stonden. Zoiets geeft wel aan dat je in een lekkere flow zit.”
Het seizoensverloop tot dusverre stemt Bosma tevreden. “Ik vind dat wij wel een goed seizoen hebben. Je ziet dat iedereen verbetert. Een ploeg als Orion heeft zes, zeven of acht gasten die spelen. Daar doen ze het mee. Ze wisselen nauwelijks. Bij ons staat er altijd iemand klaar wanneer een anders eens niet lekker in z’n vel steekt. Je ziet het ook aan positiewisselingen. Zoals Sjors Tijhuis die van het midden naar de diagonaal ging. Dat pakt goed uit. Allround ontwikkelen we ons. Alles is mooi op elkaar afgestemd. Bij ons kan iedereen starten”, gelooft de jeugdinternational dat tijdens de aanstaande ontknoping van de titelstrijd de ‘sterke bank’ weleens de doorslag kan geven ten faveure van Draisma Dynamo.
Over de nieuwe opzet van de play-offs is hij minder te spreken. “Ik vind het een zwak systeem. Een ploeg die het hele seizoen niet presteert en als vijfde of zesde eindigt, kan toch kampioen worden. Dat vind ik vreemd. Dat is scheef.”
Draisma Dynamo’s langste speler (2,06 meter) hoopt zelf van meer waarde te kunnen worden voor het team. “Er zit zeker nog rek in. Volleybaltechnisch kan ik me verbeteren en valt er nog veel te winnen. Zowel verdedigend als offensief moet ik de efficiency beter in orde brengen. Als midden moet je je zooi voor elkaar hebben. Ik moet met elke spelverdeler kunnen samenspelen. Een spelverdeler hoeft zich niet aan mij aan te passen. Ik moet me juist kunnen aanpassen aan die spelverdeler”, cijfert de jeugdinternational zich zonder morren in het teambelang weg.
De trainer van het Dames 2-team van Alterno voelt zich thuis in de Draisma Dynamo Arena. “Eigenlijk hoop ik wel dat ik nog een jaar langer kan blijven. Wat meer vastigheid en continuïteit opbouwen, zou wel fijn zijn. Ik hoef niet zo snel mogelijk naar het buitenland, zoals anderen dat wel vaak willen. Dat kan op m’n 24e ook nog. Laat ik eerst maar eens een keer écht kampioen worden. Er meer aan bijdragen dan vorig seizoen. Het vooruitzicht van zo’n BeNe-Liga is ook wel interessant. Ik heb vorig jaar nauwelijks gespeeld, maar ik heb bij Dynamo wel een kans gekregen. Dat is van allergrootste waarde geweest.”Als toetje op het lopende volleybaljaar wacht Bosma mogelijk nog deelname aan het Europees Kampioenschap voor spelers onder 22 jaar. Met de finale in Omnisport. “Ik ben daar nu nog niet echt mee bezig. Eerst wil ik het huidige seizoen met Dynamo tot een goed einde brengen. Met mijn lichting heb ik nog nooit een eindtoernooi gespeeld. Natuurlijk wil je altijd zover mogelijk komen. Landen als Italië, Frankrijk en Polen doen mee. Die zijn serieus goed. Dat gaat een hele kluif worden. Hopelijk halen we de finaleronde en kunnen we onszelf belonen door in Apeldoorn te komen.”
📸Wout van Zoeren