Het verhaal van Stefan Boermans heeft wel iets van een spannend jongensboek. Pas op 19-jarige leeftijd begonnen met volleyballen. Vier jaar later al in de eredivisie. Waar zijn opmerkelijke ontwikkeling hem verder heenvoert is de voormalige schoenenverkoper in Apeldoorn bezig te ontdekken. Bij Draisma Dynamo wil de 2,04 meter lange Twent verder doorgroeien. “Ik ben hier
gekomen om beter te worden.”
Boermans kan het zelf soms ook maar moeilijk bevatten. “Als iemand mij vier jaar geleden zou hebben gezegd dat ik nu in de eredivisie zou volleyballen, had ik hem voor gek verklaard”, verklaart hij lachend. In 2014 voetbalde de volleyballer uit Borne in een vriendenelftal bij Tubantia in Hengelo. Puur voor de lol. Op aanraden van zijn toenmalige vriendin besloot hij te gaan volleyballen. Dat die eerste training met het achtste team van Topdivisionist Webton verregaande gevolgen had, mag gerust een understatement worden genoemd.
Bij Webton Hengelo en Apollo 8 in Borne leidde zijn weg even snel als steil omhoog. Eerste klasse, derde divisie, eerste divisie, Topdivisie. Op elk denkbaar niveau hield de beginnende volleyballer zich schijnbaar moeiteloos staande. Het verbaast hem zelf hoe weinig tijd het hem kostte om door te stoten naar de nationale top. Al weet de Draisma Dynamo-nieuweling zijn nieuwe status goed te relativeren en calculeert hij in dat er ook weleens een moment kan komen waarop het minder voorspoedig verloopt. “Het is niet alleen maar pieken. Ik ben al lang blij dat ik voor Dynamo mág spelen.”
Hoewel het er soms wat ongepolijst uitziet, zit de aanleg om er in de toekomst nóg meer uit te halen als volleyballer er bij Boermans ontegenzeggelijk in. “Sommige mensen zeggen dat ik een natuurtalent ben. Als ik na vier jaar al in de eredivisie speel, denk ik niet dat de eredivisie mijn plafond is. Mijn balgevoel is goed. Ik leer snel. Ik pas me gemakkelijk aan. Ik heb mijn lengte natuurlijk ook mee. Het kan alle kanten opgaan”, beoordeelt hij zichzelf. Er aan toevoegend: “Als midspeler hoef je ook niet constant te passen. Je staat aan het net en kunt eigenlijk niet heel veel fout doen.”
Zijn bereidheid om in zichzelf te investeren bracht hem afgelopen seizoen al naar Apeldoorn. Voormalig trainer Bas Hellinga liet de leergierige Twent al ‘vlieguren’ maken. “We trainden bij Webton maar twee keer in de week. Ik wilde wel meer uren maken. In Twente kon dat nergens. Ik heb toen zelf een mailtje gestuurd aan het bestuur van Dynamo met de vraag of ik mee kon trainen. Ik ben een keer geweest en daarna mocht ik van Bas terugkomen. De rest van het seizoen trainde ik op de maandagen en woensdagen mee.”
Boermans had veel baat bij de oefensessies, stelt hij. “Je staat ineens tussen jongens met heel veel ervaring. Tegen zulke jongens keek ik best op, en nog steeds wel. Zo’n Michiel van Dorsten is nota bene nóg groter dan dat ikzelf ben. Van de tips van zo iemand leer je wel heel veel.”
Redbad Strikwerda, zijn huidige trainer, kwam afgelopen seizoen eveneens op zijn pad. “Mijn eerste kennismaking met Redbad was vreemd genoeg bij Orion. Daar heb ik vorig jaar ook meegetraind. Mijn eerste indrukken van hem zijn heel positief. Hij laat iedereen van alles doen, maar hij weet wat hij wil. Hij kan het ook overbrengen en blijft rustig.”
De langste man uit de selectie van Draisma Dynamo heeft enkele hectische maanden achter de rug. Zijn verhuizing van Borne naar Apeldoorn vergde nogal wat aanpassingen. Wanneer hij
eerdaags het volleyballen gaat combineren met een parttime baan bij Van der Valk Hotel De Cantharel hoopt Boermans een wat rustiger ritme te vinden. “Mijn hele levenspatroon is veranderd. Vorig jaar had ik een fulltime baan. Ik train nu vijf dagen in de week. Op twee dagen trainen we zelfs twee keer per dag. En daarnaast nog krachttraining. Ik moet nog steeds flink aanpoten. Maar ik weet dat ik sterker aan het worden ben. In sta inmiddels al te squatten met 80 kilo. In het begin drukte ik een lege stang omhoog.”
Boermans staat te popelen om zijn kwaliteiten in wedstrijden te showen. Al beseft hij goed dat hij zijn speelkansen zelf moet afdwingen. Hoewel zijn inbreng bij zijn eredivisiedebuut tegen Orion slechts gering was, keek hij er desondanks met een voldaan gevoel op terug. “Natuurlijk ben ik hier om te spelen. Als het kan, sta ik er nog liever vandaag dan morgen in. Maar die wedstrijd tegen Orion was ook geen wedstrijd om mij meer te laten spelen. Ik mocht twee keer invallen. Als je er dan inkomt en je ziet dat bordje… Dan wil je het ook laten zien natuurlijk. Ik kwam voor Renzo Verschuren. Iemand die al een heleboel titels heeft gewonnen. Ik vind dat ik het wel goed heb gedaan. Ik heb twee punten gemaakt.”
De komende maanden vervolgt het talent zijn ontdekkingsreis door de volleybalwereld. “Ik heb in de zomer ook op niveau meegedraaid in het beach-circuit. Ik moet misschien wel een keuze maken tussen het zand en de zaal. Ik ben nu aan het kijken wat voor mezelf het beste is. In december of januari neem ik daarover een besluit. Het gaat daarbij niet eens zo zeer om het financiële. Ik moet het leuk vinden. Dat staat bij mij voorop.”
Door het beste uit zichzelf te halen en topprestaties te leveren met zijn team, hoopt Stefan Boermans zijn sportieve plafond verder te verhogen. “Ik hoor iedereen zeggen dat wij gaan meedoen om het kampioenschap. Daar sluit ik me dan maar bij aan. Ik ben nog nooit kampioen geworden in een teamsport.”