De strijd om de Supercup moest Sjors Tijhuis noodgedwongen aan zich voorbij laten gaan. Door tegenslagen laat de 18-jarige Apeldoorner zich evenwel niet klein krijgen. De van het Talentteam Papendal afkomstige middenblokkeerder is met een duidelijk doel naar Draisma Dynamo gekomen: zich verder ontwikkelen als volleyballer én prijzen pakken. “Daar gaan we voor.”
“Het was enorm balen dat ik de Supercup moest missen. Je leeft er zo naartoe en dan ga je een paar dagen voor de wedstrijd door de enkel. Heel jammer dat ik niet kon spelen. Het was niet de eerste keer dat dat gebeurde. Altijd mijn rechter enkel. De banden zijn al aardig opgerekt. Gelukkig valt het wel mee. Het is ditmaal minder heftig. Ik ga vanaf nu met een brace spelen”, rekent de Draisma Dynamo-nieuweling er op dat hij tegen SSS al zijn debuut voor eigen publiek kan maken.
De uitblinker van Jong Oranje op het jeugd-EK van 2018 in eigen land is niet naar de Draisma Dynamo Arena gekomen om doelloos toe te kijken. De voormalige Alterno–speler heeft zich veel voorgenomen bij zijn nieuwe club. “Wat ik aan Dynamo kan toevoegen? Ik hoop veel. Veel extra ballen scoren op het midden. Je moet het natuurlijk altijd zelf doen, maar trainen onder Redbad Strikwerda helpt ook. Hij heeft echt wel een plannetje. Hij laat iedereen spelen en focust zich op het beter maken van de jonge garde.”
De eerste indrukken zijn ronduit positief, verklaart Tijhuis. “Op de trainingen merkte ik meteen al dat het basisniveau aardig hoog ligt. Ik speel hier met mensen die al langer samenspelen. Dat is fijn, daar word je als nieuweling in meegenomen. In de voorbereiding was ons niveau aardig steady. We hebben gespeeld tegen clubs uit de eerste Bundesliga in Duitsland en Belgische toppers als Maaseik en Aalst. Een nadeel vind ik wel het lange en vele reizen. Een paar uur in de auto zitten en dan er meteen moeten staan tijdens een wedstrijd, dat is best pittig. Maar het hoort er nou eenmaal bij.”
Het talent ervaart het als prettig hoe oudere teamgenoten hem met raad en daad terzijde staan. “In het Talentteam was ik één van de ouderen. Bij Dynamo ben ik de jongste. Van ervaren spelers als Renzo Verschuren kan ik veel leren. Qua leeftijd zou Renzo mijn vader kunnen zijn, al zal hij dat waarschijnlijk niet graag willen horen. Op het Veluws College is Renzo trouwens nog mijn biologieleraar geweest. Jeroen Rauwerdinkheb ik vaak op tv gezien. Nu speel ik met hem samen in één team. Wat Jeroen als volleyballer bereikt heeft, daar wil ik in de toekomst ook ooit naartoe.”
In de Alternohal en op Papendal legde Tijhuis de basis. In het shirt van Draisma Dynamo wil hij de volgende stap zetten naar de top. “Toen ik bij pre-jeugd Oranje kwam en voor het eerst dat oranje shirtje met mijn naam erop aandeed, kreeg ik het idee dat het weleens wat kon worden. Vanaf dat moment is het volleyballen echt serieus geworden voor mij. Ik denk dat ik sowieso nooit moet stoppen om beter te worden. Het Nederlands team zie ik daarom zeker als een volgende stap, ja. Om dat te bereiken, heb ik wel de afgelopen vijf jaar getraind.In de toekomst in het buitenland spelen zou ook heel mooi zijn. Ik denk dan in de eerste plaats aan België of Duitsland.”
Zijn band met Alterno, Apeldoorns andere volleybalgrootmacht, zal altijd hecht blijven. Niet in het minst omdat vader André, in het verleden een niet onverdienstelijke handballer, aan de Waleweingaarde al sinds jaar en dag de functie van penningmeester bekleedt. “Als ik op jongere leeftijd van Alterno naar Dynamo was gegaan, dan had ik er misschien wel wat van gehoord. Er worden wel grapjes over gemaakt dat ik nu ‘geel’ ben, maar iedereen begrijpt het wel. Ze gunnen het me. Nee, het is zeker niet zo dat ik de Alternohal niet meer in mag, haha.”
Sjors is niet de enige Tijhuis in het volleybal met eredivisie-ervaring. Broer Niek (21) ging hem voor. “Niek is dit seizoen van Zwolle naar Reflex gegaan. Dat speelt bovenin de Topdivisie. Vorig jaar heb ik met het Talentteam tegen hem gespeeld. Dat was wel grappig. Ik heb veel op hem mogen serveren. En hem zelfs een keer afgeblokt. Ik weet niet of we in de toekomst ooit nog eens samen zullen spelen. Misschien als we allebei eind 30 zijn, je weet het nooit. In een vriendenteam of zo. Dat zal dan op z’n vroegst ergens rond het jaar 2035 zijn….”
Op oudejaarsdag hoopt Sjors Tijhuis zijn negentiende verjaardag te vieren. De jeugdinternational heeft zodoende nog wel eventjes de tijd om zijn volleybaldromen te verwezenlijken. Dat hij pas aan het begin staat en een lange weg te gaan heeft, is de Draisma Dynamo-nieuweling zich terdege bewust. Komt tijd, komt Tijhuis: “Er zijn nog een hoop verbeterpunten mogelijk. Daar gaan we aan werken op de trainingen. Het spelen van veel wedstrijden is daarom ook heel belangrijk.”