In een tijd waarin er, als gevolg van de coronapandemie, helaas nauwelijks of geen actueel sportnieuws te melden valt, blikken we met oud-betrokkenen terug op memorabele momenten uit de geschiedenis van Dynamo Heren-1. Met hen kijken we terug naar bijzondere wedstrijden en/of behaalde titels.
Uiteraard mag Sander Olsthoorn niet ontbreken wanneer het gaat om terugblikken in de tijd. De speler wiens naam gekoppeld is aan het getal 11. Het was (en is) zijn rugnummer, en hij was elf seizoenen in dienst van Piet Zoomers/D. Een record dat hij deelt met een naamgenoot, met Sander Mulder. Het record dat alleen op zijn naam staat: geen Dynamospeler speelde meer Europacupwedstrijden dan Sander Olsthoorn, namelijk 64 stuks. Met deze recordhouder kijken we terug naar het seizoen 2000-2001.
“Mijn vader nam wedstrijden op en heeft ze later gedigitaliseerd. Zodoende herinner ik mij weer het één en ander”
Wanneer ik Sander benader krijg ik als eerste reactie: “Ik zal ik eens kijken of ik nog iets weet over dat seizoen, ik heb een geheugen als een vergiet”. Dat laatste blijkt wel mee te vallen, al moet hij wel een beroep doen op het archief van zijn vader. “Mijn vader heeft destijds heel veel wedstrijden van ons opgenomen op video. Van VHS-band heeft hij dat later gedigitaliseerd en op een aantal cd’s gezet. Ja, tijden veranderen. Ik heb een aantal wedstrijden van dat seizoen teruggekeken, en zo kwam mijn geheugen ook weer terug.”
Leuke tegenstanders
De eerste wedstrijd dat seizoen was die om de Supercup. “We speelden tegen Geové RZG/Vrevok. Een prima ploeg, onder leiding van Ivo Martinovic. Ze hadden hun zaakjes ook goed op orde want beschikten over een sponsor die zijn naam ook wel eens aan een kampioensteam wilde verbinden. Het team was wel bij elkaar gekocht, met grote namen. Onder meer Peter Blangé speelde bij de ploeg uit Nieuwegein. Maar het was zeker een leuke tegenstander om tegen te spelen”, kan Olsthoorn zich nog herinneren. “We hebben de wedstrijd gewonnen, maar vraag mij niet naar de uitslag.” Het heeft duidelijk geen grote indruk gemaakt op Olsthoorn, die dan al een aantal landstitels en nationale bekers op zijn palmares heeft staan.
“Wat ook leuke wedstrijden waren? Europacupwedstrijden.” Piet Zoomers/D speelde in de voorronde van de Top Teams Cup tegen een ploeg uit Cyprus en won twee keer eenvoudig met 3-0. In de poulefase werd gespeeld tegen Go Pass/Lennik en Azot Cherkasy. Alle vier wedstrijden, dus ook die in België en Oekraïne werden gewonnen. In de kwartfinale was het Russische Izumrud Ekaterinburg de tegenstander. “Thuis wonnen we (3-2), maar in het verre Rusland, net achter het Oeral-gebergte, verloren we (3-1) en waren daarmee uitgeschakeld.”
Titel
“We hadden ons geplaatst voor de bekerfinale, ik geloof dat die in De Maaspoort in Den Bosch werd gespeeld. Tegenstander was niet voor het laatst het seizoen Geové RZG/Vrevok. In 2000 wonnen wij in Den Bosch van ze, deze keer trokken zij aan het langste eind.”
“Met veel familie en vrienden op de tribune waren wedstrijden tegen Vrevok voor mij altijd extra bijzonder”
Zoals wel enigszins viel te verwachten was Geové RZG/Vrevok ook de tegenstander in de play-off finale. “Voor mij waren dat altijd bijzondere wedstrijden”, vertelt Olsthoorn. “Ik kwam uit de omgeving Utrecht/Zeist, dus als we in Nieuwegein speelden zat er zowel uit als thuis veel familie en vrienden van en voor mij op de tribune. Sporthal ‘Merwestein’, een betonbak met een keiharde vloer. Niet bepaald goed voor mijn knieën. De hal zat altijd wel lekker vol, er hing een goede sfeer. We hebben daar heel wat belangrijke potjes gespeeld. We hadden tegen onze vrienden uit Nieuwegein nog wat recht te zetten. We hadden net de bekerfinale van ze verloren, en het seizoen ervoor hadden ze ons ook de landstitel afgepakt.” Piet Zoomers/D revancheert zich en wint vervolgens de achtste landstitel uit de clubgeschiedenis. De tweede van Olsthoorn, er zullen er nog drie volgen.
Maatschappelijke carrière
De laatste jaren van zijn volleyballoopbaan is Olsthoorn al werkzaam als marktonderzoeker. Nadat hij is gestopt met volleybal is hij als beleidsadviseur/marktonderzoeker werkzaam in het Gelre Ziekenhuis. Sinds een paar jaar vervult hij dezelfde functie, nu echter bij ’s Heeren Loo. Volleyballen doet Olsthoorn ook niet meer. “Nadat ik stopte had ik het wel even gehad met volleybal. Ik wilde afstand nemen, had verwacht dat het na verloop van tijd wel weer zou gaan kriebelen. Dat bleek niet het geval.”
Herinneringen
Gevraagd naar het seizoen waarin hij de mooiste herinneringen heeft: “Natuurlijk het seizoen 2002/2003, het jaar waarin we kampioen werden en de Top Teams Cup wonnen.
Maar ook aan mijn laatste seizoen (2007/2008) heb ik hele mooie herinneringen. We wonnen de triple, verhuisden naar Omnisport en speelden daar tegen Europese topploegen mooie wedstrijden in de Champions League. Met uiteindelijk na elf jaar een mooi afscheid: mijn shirt met rugnummer 11, voor altijd aan mij toegewezen, zelf omhoog mogen takelen naar het dak van Omnisport. Mooie herinneringen aan mijn tijd bij Dynamo!”
Tekst: Teun Zijp