Maikel van Zeist hunkert naar het echte werk

Bij de voorlaatste test voor de Champions League-driekamp met Jastrzębski Węgiel en Stroitel Minsk hoefde Draisma Dynamo niet tot het gaatje te gaan. Dat van de zes sets die donderdagmiddag tegen VoCASA werden afgewerkt de Nijmegenaren er zowaar één wisten te winnen, zal niemand in het Apeldoornse kamp verontrusten.
  
De spelers van de Nederlandse vertegenwoordiger aan het meest prestigieuze Europese clubvolleybaltoernooi konden in de Draisma Dynamo Arena wel alvast wennen aan de officiële geelgroene Champions League-bal waarmee volgende week in Polen wordt gespeeld. Nou is elke bal rond, maar Maikel van Zeist had geen vreemde afwijkingen ontdekt aan het speeltuig. “Ik vind ‘m fijner dan die ballen waarmee we in de eredivisie spelen.”
  
Van Zeist voelt zich sterk door het persoonlijke krachtprogramma dat hij volgt in zijn sportschool en de zomerse trainingen met de selectie van het Nederlands mannenvolleybalteam. Na meer dan een half jaar bezigheidstherapie in coronatijd hunkert de middenaanvaller, die woensdag zijn 26everjaardag vierde, naar het echte werk. “Ik heb er wel weer zin in, ja”, vertelde de volbloed-Apeldoorner na afloop van het oefenpotje tegen VoCASA vanaf de massagetafel van verzorger Joop Wijker uit te kijken naar de krachtmetingen met Jastrzębski Węgiel en Stroitel Minsk.
  
Niemand hoeft van Zeist te vertellen dat Draisma Dynamo’s Poolse en Wit-Russische opponenten in Jastrzębie-Zdrój van een iets ander kaliber zijn dan VoCASA. Hoe sterk hij beide clubs precies moet inschatten, durft hij op voorhand niet zeggen. “We moeten fel starten en van daaruit verder bouwen. In Novosibirsk hebben we vorig seizoen laten zien dat wij het sterke tegenstanders moeilijk kunnen maken. Ik heb nog steeds het gevoel dat er daar meer had ingezeten voor ons. En als ik onze huidige selectie vergelijk met die van vorig jaar, dan denk ik ons basisniveau nu hoger ligt.”
  
Van Zeist wil goed voor de dag komen met Draisma Dynamo. Enkel het vooruitzicht van de lange busreis naar het zuiden van Polen stemt hem enigszins bedenkelijk. “Ik zie er wel tegen op om vijftien uur in de bus te moeten zitten. Maar ja, het moet toch. Het is niet anders.”


Tekst: Rob Kruitbosch
Fotografie: Wouter van Zoeren

Ontvang een melding bij nieuwe berichten

Wij beschermen je privacy en delen je persoonsgegevens uitsluitend met derden die deze service mogelijk maken. Lees onze privacyverklaring.